Księga Malachiasza

Kto napisał tę księgę?

Imię autora księgi to po hebrajsku "posłaniec"1. Bóg wybrał Malachiasza na swojego posłańca, by przyniósł ludowi Izraela słowa ostrzeżenia i nadziei. Malachiasz nie mówi zbyt wiele na swój temat, poza informacjami, jakie znajdujemy zwykle we wstępie do ksiąg prorockich (imię ojca oraz aktualny władca Izraela).

Wnioskując z treści księgi, Malachiasz kierował swoje słowa do ludzi zaznajomionych z obrzędami świątynnymi (Ml 2,11), chodzi więc o mieszkańców Judy. Społeczność ta sprzeniewierzyła się Bogu i potrzebowała prorockiego napomnienia.

W jakich okolicznościach powstała?

Wskazówkę na temat kontekstu historycznego odnajdujemy w wersecie 1,8. Prorok używa tu perskiego słowa oznaczającego zarządcę, co wskazuje na lata 538-333 przed Chr., kiedy Ziemia Obiecana znajdowała się pod panowaniem Imperium Perskiego.

Malachiasz pisze o upadku systemu składania ofiar w świątyni. Prawdopodobnie więc wygłosił swoje przesłanie wiele lat po tym, jak Izraelici dokończyli odbudowę świątyni w 515 r. przed Chr. Poruszane przez proroka kwestie przypominają treść Księgi Nehemiasza. Być może Malachiasz prorokował podczas kilkuletniej nieobecności Nehemiasza w Jerozolimie, począwszy od roku 432 przed Chr. (zob. Ne 13,6).

Dlaczego Księga Malachiasza odgrywa tak ważną rolę?

Księga Malachiasza jest ostatnią księgą Starego Testamentu. Pozwala "zajrzeć" do serc osób należących do ludu wybranego przez Boga, spadkobierców tradycji narodu żydowskiego.

W czasach Malachiasza, ponad tysiąc lat po Abrahamie, Izraelici mogli poszczycić się bogatą historią, pełną chwalebnych okresów, ale i wstydliwych kart. Mieszkańcy Judy nie mogli nie pamiętać o tym, że Bóg zawsze karał ich nieposłuszeństwo, co ostatecznie doprowadziło do wygnania z ziemi obiecanej. Jak jednak pokazuje Malachiasz, nawet mając tę perspektywę przed oczami, lud Izraela ponownie zszedł z Bożej ścieżki. Z tego też względu interwencja Boga była niezbędna. Księga Malachiasza przedstawia ostatnią zapowiedź sądu w Starym Testamencie, ale też wskazuje na przyszłe zbawcze dzieło Mesjasza − Jezusa Chrystusa.

Jakie jest główne przesłanie księgi?

Pierwsza deportacja mieszkańców Judy do Babilonu miała miejsce w 605 r. przed Chr. Wygnańcy powrócili do ziemi ojców siedemdziesiąt lat później. W czasach Malachiasza przebywali na ojczystej ziemi już ponad sto lat. Odbudowując swój kraj, Żydzi liczyli, że tym razem Boże błogosławieństwo będzie im towarzyszyło już na stałe.Świątynia Jerozolimska została stosunkowo szybko odbudowana, jednak wkrótce zapał repatriantów zaczął stygnąć. Entuzjazm wyparła apatia. W szeregi kapłanów wkradł się cynizm i korupcja, a zwykli obywatele zobojętnieli na sprawy duchowe.

Malachiasz został posłany w czasie, gdy ludzie przestali wierzyć, że Bóg ich kocha (Ml 1,2). Skupiali się na swoich problemach i nie chcieli przyznać się do popełnionych grzechów. Za pośrednictwem Malachiasza Bóg pokazał im, w jakich sprawach odeszli od zawartego z Nim przymierza. Jeżeli pragnęli zmian, musieli wziąć odpowiedzialność za swoje zaniedbania i powrócić do wiernej służby Bogu, zgodnie z deklaracją złożoną przez ich praojców u stóp góry Synaj.

Jak to odnieść do siebie?

Dzieje Izraela to niekończąca się historia o tym, jak naród zawodził, a Bóg przywoływał ich z powrotem do siebie. Za każdym razem, kiedy Izrael odchodził od Boga, cały cykl zaczynał się od nowa. Ostatnie słowa Boga w Starym Testamencie znów dotyczą sądu nad grzechem. Okazuje się, że człowiek nie jest w stanie kochać Boga i żyć według Jego zasad bez pomocy z Jego strony.

Czy konsekwentnie podążasz za Bogiem? Jakie sprawy oddają cię od Niego? Księga Malachiasza wzywa do nawrócenia i wierności Bogu. Pomimo naszych upadków, Bóg wciąż wylewa łaskę na swój lud (Ml 3,1.20.23-24).

  1. Francis Brown, S. R. Driver, Charles A. Briggs, The Brown-Driver-Briggs Hebrew and English Lexicon, Peabody 2006, s. 521.

Powiązane Artykuły

Brak zawartości do wyświetlenia

Brak zawartości pod danym linkiem / w danej kategorii. Skorzystaj z opcji wyszukiwania.