Kto napisał tę księgę?
Zachariasz, wnuk izraelskiego kapłana o imieniu Iddo, prorokował do narodu Judy po okresie niewoli babilońskiej (Za 1,2; Ne 12,1.4.16). Na mocy dekretu Cyrusa z 538 r. przed Chr. zezwolono na powrót Żydów z Babilonu. To właśnie wtedy dziad Zachariasza zabrał go ze sobą, by z pierwszą grupą Izraelitów przenieśli się do Jerozolimy. Z racji pochodzenia Zachariasz był zarówno kapłanem, jak i prorokiem. Był więc dobrze zaznajomiony z żydowskimi obrzędami, mimo tego iż sam nie miał okazji pełnić służby w świątyni. Wygłaszając pierwsze ze swoich proroctw, był jeszcze młodzieńcem (Za 2,8). Prawdopodobnie dożył czasów, gdy na tron wstąpił Kserkses I (485-465 przed Chr.), władca, który uczynił Esterę królową Persji (Est 1,1).
W jakich okolicznościach powstała?
W przeciwieństwie do działającego w tym samym czasie Aggeusza, Zachariasz zaczął swoją posługę prorocką w młodym wieku. Przybył do Jerozolimy wraz ze starszym prorokiem, by przekazać tamtejszym Żydom przesłanie od Boga. Aggeusz wygłaszał proroctwa w tonie ostrzeżenia, wskazując na egocentryzm i grzech w życiu narodu. Słowa Zachariasza są natomiast pełne zachęty dla zmagających się z problemami Izraelitów.
Wizje i mowy prorocze zapisane w rozdziałach 1-8 przeplatają się chronologicznie z proroctwami Aggeusza. Pierwsze słowo od Boga [wezwanie Judy do nawrócenia (Za 1,1)] otrzymał Zachariasz w październiku-listopadzie 520 r. przed Chr. W nocy 15 lutego 519 r. przed Chr. Zachariasz otrzymał kolejne osiem wizji (Za 1,7). 7 grudnia 518 r. wygłosił cztery mowy (Za 7,1). Proroctwa z rozdziałów 9-14 nie zawierają daty. W wersecie 9,13 wspomniana jest Grecja, co sugeruje końcowe lata życia proroka, prawdopodobnie około roku 480 przed Chr. Miało to miejsce, zanim Ezdrasz (458 r. przed Chr.) i Nehemiasz (444 r. przed Chr.) pojawili się na scenie dziejów, by ponownie poderwać naród żydowski do działania.
Dlaczego Księga Zachariasza odgrywa tak ważną rolę?
Na tle innych proroków mniejszych księga ta zawiera najliczniejsze i najbardziej czytelne zapowiedzi dotyczące Mesjasza. Pod tym względem można traktować Księgę Zachariasza jako swego rodzaju miniaturową wersję Księgi Izajasza. Zachariasz opisuje Chrystusa podczas Jego pierwszego (Za 9,9) oraz drugiego przyjścia (Za 9,10-10,12). Według Zachariasza Jezus przyjdzie jako Zbawiciel, Sędzia oraz sprawiedliwy Król, który będzie panował nad swoim ludem, zasiadając na tronie w Jerozolimie (Za 14,8-9).
Jakie jest główne przesłanie księgi?
Imię Zachariasza ("Jahwe pamięta") odzwierciedla cel, jakiemu służyły wygłaszane przez niego proroctwa1. Księga Zachariasza wypełniona jest nadzieją, że Bóg wspomni na obietnice złożone ludowi, pomimo długiego okresu spędzonego na wygnaniu. Prorok wykorzystuje strukturą literacką złożoną z ośmiu wizji (Za 1,1-6,16), czterech mów (Za 7,1-8,23) oraz dwóch wyroczni (Za 9,1-14,21), by zapowiedzieć ukończenie świątyni i przyszłe panowanie Mesjasza w Jerozolimie. Tak jak inni prorocy, Zachariasz widział jedynie oderwane od siebie migawki przyszłych wydarzeń. Były to etapy Bożego działania, które w jego proroctwach wydają się następować jeden po drugim, a w rzeczywistości oddzielają je całe pokolenia czy nawet tysiąclecia.
Swoje proroctwo Zachariasz w pierwszym rzędzie kierował do ludu, który niedawno powrócił z wygnania. Dotyczyło ono bliskiej oraz dalekiej przyszłości, niosąc pociechę pośród licznych wyzwań. Naród miał doświadczyć sądu za popełnione grzechy (Za 5,1-11), ale miał także zostać oczyszczony i odnowiony (Za 3,1-10). Bóg obiecał, że zarówno Jerozolima, jak i świątynia zostaną odbudowane, a On znów zamieszka pośród swojego ludu (Za 1,7-17). W końcowych proroctwach Zachariasz wybiega daleko w przyszłość, zapowiadając pierwsze przyjście Mesjasza i jego odrzucenie przez Żydów (Za 9,1-11,17), a także powtórne przyjście Chrystusa i ostateczne wybawienie ludu Bożego (Za 12,1-14,21).
Jak to odnieść do siebie?
Jeśli czujesz się zmęczony czy przygnębiony, zajrzyj do Księgi Zachariasza. Choć księga ta nie pomija tematu sądu, przede wszystkim przekazuje przesłanie nadziei. Zapowiada przyszłe rządy Mesjasza, sprawiedliwego Króla całej ziemi. Skupiając się na codziennych, często trudnych wydarzeniach, łatwo stracić z oczu właściwą perspektywę.
Dzięki proroctwu Zachariasza możemy skorygować nasz obraz rzeczywistości i z nadzieją spojrzeć w przyszłość.
- F. Duane Lindsey, "Zechariah", w: The Bible Knowledge Commentary: Old Testament, red. John F. Walvoord i Roy B. Zuck, Wheaton 1985, s. 1545.
Powiązane Artykuły
Brak zawartości do wyświetlenia
Brak zawartości pod danym linkiem / w danej kategorii. Skorzystaj z opcji wyszukiwania.