W 3 rozdziale Listu do Rzymian Apostoł Paweł umieścił najdłuższy łańcuch cytatów ze Starego Testamentu, jaki możemy odnaleźć w całym zbiorze ksiąg Nowego Testamentu. Przypatrzmy się lepiej temu akapitowi.
Paweł rozpoczyna werset 10 od sformułowania jak jest napisane, co jest u niego typowym wprowadzeniem do cytatu ze Starego Testamentu. To, co następuje potem, musi jednak zadziwić nawet najbardziej uważnego czytelnika Biblii.
Apostoł Narodów scalił w jeden cytat urywki z co najmniej sześciu różnych fragmentów Starego Testamentu. (Możesz sprawdzić w przypisach w swojej Biblii, jakie to fragmenty.) Jako były rabbi, Paweł znał całe akapity Pisma na pamięć. Nie było dla niego problemem przytoczyć “od ręki” cytaty na dowolny temat.
Co jednak zaskakujące, przyglądając się bliżej tym cytatom, odkrywamy, że Paweł tylko w bardzo małym stopniu przejmował się ich pierwotnym kontekstem historycznym czy konstrukcją gramatyczną (do czego my współcześnie przywiązujemy dużą wagę). Dla niego najistotniejszy był kontekst teologiczny tych fragmentów. Wyciągał z tekstu Pisma myśli i obrazy, w których pobrzmiewała owa tak dla Pawła ważna prawda wiary – zepsucie ludzkiej natury, całkowity upadek moralny ludzkości.
Czy to znaczy, że nie warto wkładać wysiłku w zrozumienie gramatyki i kontekstu tekstów biblijnych? Oczywiście, że nie!
Od Pawła możemy nauczyć się przede wszystkim tego, jak czytać Biblię w jej szerokiej perspektywie. Jak odkrywać kluczowe prawdy wiary, przewijające się przez Pismo niczym złota nić. Jak łączyć wydźwięk pojedynczych wersetów i całych ksiąg z centralnymi punktami ewangelicznego przesłania.
Jednym z takich punktów jest właśnie prawda o moralnym upadku człowieka.
Za: John Adair, “Reading the Old Testament with Paul,” Lesson Eight, w: Insights on Romans Learn Online. Copyright © 2010 Charles R. Swindoll, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
