Psalm 62,5-8
Gdy przeżywamy ból, smutek, cierpienie i stratę, często pomaga pisanie o naszych uczuciach. . . nie tylko ich odczuwanie. Przelewanie słów na papier zdaje się uwalniać je z samotnego więzienia naszych dusz.
C. S. Lewis napisał:
Jej nieobecność jest jak niebo, wszędzie obecne. . . . Nikt nigdy nie powiedział mi, że żal jest tak podobny do strachu. Nie boję się, ale doznanie przypomina przerażenie. Ten sam ucisk w żołądku, ten sam niepokój, ta sama pustka. Wciąż łykam łzy.
William Armstrong napisał:
Wróciłem do domu i na ołowianych nogach mozolnie brnąłem w kieracie codzienności.
Ada Campbell Rose napisała:
Płaszcz smutku opada na mnie o każdej porze dnia i okrywa mnie kiedy śpię. Czy kiedykolwiek zniknie?
Król Dawid napisał:
Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę,
bo Ty jesteś ze mną.
Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza (Psalm 23,4)
Apostoł Paweł napisał:
Aby zaś nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień, dany mi został oścień dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował – żebym się nie unosił pychą. Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby odszedł ode mnie, lecz [Pan] mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali». Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny. (2 List do Koryntian 12,7-10)
George Matheson napisał:
Mój Boże, nigdy nie podziękowałem Ci za ten cierń w moim życiu. Dziękowałem Ci tysiące razy za moje róże, ale ani razu za moje ciernie. Z niecierpliwością czekałem na czas, kiedy dostanę zapłatę za mój krzyż, ale nigdy nie myślałem o moim krzyżu, który sam w sobie miałby być chwałą. . . . Naucz mnie chwały mojego krzyża, naucz mnie wartości ciernia w moim życiu. Pokaż mi, że ścieżka bólu zawiodła mnie do Ciebie. Pokaż mi, że moje łzy sprowadziły tęczę.
Co napiszesz dzisiaj, kiedy czujesz piekące ciernie bólu? Nic? Uzdrowienie stoi ze złożonymi ramionami czekając, by przeczytać twoje słowa. Nic dziwnego, że nadal krwawisz.
Uzdrowienie stoi ze złożonymi ramionami czekając, by przeczytać twoje słowa.
— Charles R. Swindoll TweetujWyjęte z: Come Before Winter and Share My Hope, Copyright © 1985, 1988, 1994 Charles R. Swindoll, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Użyto za zgodą.