Pytanie: Jakiś czas temu usłyszałem, że Jezus “umarł za nasze grzechy”. Jak mam to rozumieć? W jaki sposób Jego śmierć odnosi się do mojego życia?
Odpowiedź: By lepiej zrozumieć znaczenie śmierci Jezusa, wyobraźmy sobie scenę z sali sądowej, w której toczy się proces w sprawie naszych grzechów. My zasiadamy na ławie oskarżonych, a sędzią jest sam Bóg. Nasze grzechy są przestępstwem przeciwko Bogu. Według Bożego prawa grozi nam kara śmierci. Chodzi o śmierć w sensie duchowym, oznaczającą wieczne oddzielenie od Boga.
Umierając na krzyżu, Jezus wziął na siebie karę, na którą zasłużyliśmy. Wykupił nas spod mocy ciążącego na nas wyroku śmierci. Skorzystał z prawa łaski i ofiarował nam przebaczenie.
Każdy, kto uwierzy Jezusowi i odda Mu swoje życie, zostanie nie tylko ocalony od duchowej śmierci, ale otrzyma prawo do wiecznego życia razem z Nim.
W języku teologii nazywamy to “zastępstwem”. Jezus umarł na krzyżu zamiast nas. Gdyby nie Jego zastępcza ofiara zostalibyśmy skazani na wieczne potępienie.
Oto kilka fragmentów z Pisma Świętego, które mówią na ten temat:
On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą. (2 List do Koryntian 5,21)
On, gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie. 24 On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości – Krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni. (1 List Piotra 2,23-24)
Lecz On się obarczył naszym cierpieniem,
On dźwigał nasze boleści,
a myśmy Go za skazańca uznali,
chłostanego przez Boga i zdeptanego.
Lecz On był przebity za nasze grzechy,
zdruzgotany za nasze winy.
Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas,
a w Jego ranach jest nasze zdrowie. (Księga Izajasza 53,4-5)
Autor Listu do Hebrajczyków ujął to w następujący sposób: “I prawie wszystko oczyszcza się krwią według Prawa, a bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia [grzechów].” (List do Hebrajczyków 9,22) Aby Bóg mógł przebaczyć nam nasze grzechy, trzeba było uczynić zadość wymaganiom Prawa. A to wymagało przelania krwi.
Ktoś może się oburzyć: “Przelewanie krwi wydaje się takie barbarzyńskie! Czy naprawdę było to konieczne? Dlaczego Bóg nie mógł nam po prostu wybaczyć?”
Ponieważ Bóg jest święty, nie może przymknąć oczu na zło. Musi osądzić każdy grzech. Czy sprawiedliwy sędzia zignoruje przestępstwo? Czy pozwoli, by zło pozostało bezkarne? Bóg nigdy by do tego nie dopuścił. Wykonał jednak wyrok na swoim Synu, Jezusie Chrystusie, który z miłości do nas poświęcił swoje życie i ofiarował nam przebaczenie grzechów.
Bóg przelał swój gniew na Jezusa. W ten sposób oszczędził nam strasznych konsekwencji naszych grzechów. Takie właśnie jest znaczenie śmierci Jezusa. Jest to fundament chrześcijaństwa, źródło naszej nadziei.
Na kilka straszliwych chwil Bóg odwrócił swoją twarz od swego Syna, gdy ten niósł na sobie grzech całej ludzkości (zob. Ewangelia Marka 15,34), aby już nigdy nie odwrócić swojej twarzy od nas. Dlatego zapewnia nas w swoim Słowie: “Nie opuszczę cię ani pozostawię.” (List do Hebrajczyków 13,5)
Czy wierzysz, że Jezus Chrystus umarł na krzyżu zamiast ciebie? Czy wierzysz, że odkupił twoje grzechy, by ofiarować ci życie wieczne? Czy wierzysz, że Chrystus zmartwychwstał, pokonując moc śmierci i grzechu?
Jeśli tak, zachęcamy cię, byś w prostych słowach wyraził swoją wiarę. Możesz posłużyć się poniższą modlitwą:
Panie Jezu, wiem, że jestem grzesznikiem. Wierzę, że umarłeś za moje grzechy i zmartwychwstałeś. Wyznaję teraz ciebie jako mojego Zbawiciela i Pana. Przebacz mi moje grzechy i uczyń mnie takim, jakim chcesz, abym się stał. Dziękuję ci za dar życia wiecznego. Amen.
Jeśli twoja modlitwa była szczera i płynęła z głębi serca, wiedz, że została wysłuchana.
Apostoł Jan napisał: “A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia.” (1 List Jana 5,11-12)
Konsekwencją grzechu jest śmierć. W Jezusie jest życie. Każdy, kto wierzy w Niego, ma życie wieczne!
